Alles is kunst

Iedereen wordt geboren als kunstenaar, de kunst is er één te blijven wanneer je ouder wordt! Dit is wat ik de kinderen in de klas altijd meegeef. Als ik mijn dag met die zin begin, zie ik allemaal verbaasde koppies met open mond naar mij staren. ''Ik ben geen kunstenaar hoor juf''. ''Ik kan helemaal niet mooi tekenen''. ''Ik kan geen kunst maken''. 

En toch is het waar, lieve kinderen! Iedereen wordt echt geboren als kunstenaar! Vol ongeloof maar met een bak vol zelfvertrouwen startten wij dan de dag. Op deze manier creëer ik een groepsdynamiek die gelijkwaardig is én iedereen zich uitzonderlijk voelt maar zonder uitgezonderd te worden. Het werk wat ik mag doen is niet meetbaar, waardoor kinderen zich meer gezien voelen en zullen zichzelf meer op de voorgrond durven plaatsen. Ik beoordeel ze immers niet, want ''mooi of lelijk'' is niet meetbaar. Ik daag ze uit in hun creatieve vermogen tot het scheppen van waardevolle meesterwerken die een plekje in de klas mogen krijgen. Want ook dat hoort bij het creatieve proces, het werk een plekje geven want daarmee geef je een kind een plekje in de klas. Ik laat ze dit vaak zelf doen en het interessante hieraan is om te kijken waar ze hun werk op hangen. Binnen of buiten de groep, in een hoekje of op een prominente plek? Met de klas kijken we dan naar het werk, de tentoonstelling, hiermee vergoten we het zelfvertrouwen en versterken we de groepsdynamiek. Ik kies er dan bewust voor om met de groep te kijken of we nog een werkstuk, en daarmee het kind, binnen de groep plaatsen of een prominentere plek geven. De acties en gesprekken die hieruit ontstaan zijn magisch en mega waardevol voor een klas!

Het ontroerd mij elke keer weer als ik kinderen zie stralen die in de ochtend het lokaal binnen liepen met gebogen schouders en een zware energie om zich heen hadden, wetende dat ze weer zullen worden beoordeeld. Het zijn die kinderen die mij bedanken met een grote glimlach, en een doses vol zelfvertrouwen het lokaal uitlopen. Zij werden vandaag niet beoordeeld, op waarde geschat, gemeten of getest. Nee, zij werden gezien, gehoord en vooral gevoeld!

Ik hoorde laatst iemand zeggen; Alles is kunst wat wij kunst noemen... En zo is het maar net! Kunst is niet op waarde te schatten en omdat iedereen als kunstenaar geboren wordt, kunnen én mogen wij kinderen niet op waarde schatten, laat staan beoordelen! Elke dag, elk moment en elke seconde kunnen we opnieuw beginnen en is het onze plicht als volwassenen om kinderen elke dag, elk moment en elke seconde een nieuwe kans te geven om opnieuw te kunnen beginnen. Kansen die met beide handen worden aangepakt zolang je ze maar het gevoel geeft dat ze gezien, gehoord én gevoeld worden! Beeldentaal kan daar zoveel aan bijdragen én ik durf er zelfs mijn handen voor in het vuur te steken dat beeldentaal dé methode is om kinderen beter te kunnen begrijpen. Want kinderen spreken de taal van de verbeelding en het is mijn missie om iedereen die met kinderen werkt of leeft de taal van kinderen te leren spreken. 

Heb je interesse in het volgen van een workshop, het organiseren van een lezing of een andere vraag... Let me know! Ik ben er voor je, samen creëren we een mooie wereld waarin kinderen gezien worden!

Liefs Idske